Dystyngowana forma kradzieży

Tak pisarz David Nicholls opisał przeglądanie książek w księgarniach po to, by następnie kupić je w Internecie. Ja się poczułam urażona, a nawet obrażona. Rozumiem, że można nazwać złodziejem tego, kto ściąga za darmo pliki z Internetu, ale skoro KUPUJĘ książkę, to znaczy wydaję pieniądze na jej legalną wersję, z której autor otrzymuje tantiemy, to NIE KRADNĘ. Niezależnie od tego, gdzie ją kupuję. Na szczęście nikt mi tego nie narzuca: czy w księgarni zwykłej, internetowej, czy może nawet będzie to ebook. Miejsce zakupu nie jest prawnie regulowane i jeśli już coś je reguluje, to "niewidzialna ręka rynku". Nie ma żadnego wymogu, by kupować to, co się w sklepie ogląda (de facto to samo mogłyby stwierdzić sklepy z odzieżą, butami, etc.), żeby płacić za to, czego się dotknęło. Fakt, że się rozglądam, porównuję ceny i idę kupić gdzie indziej, gdzie jest taniej jest chyba naturalny. A to jest główną przyczyną kupowania przez internet. To się nazywa RYNEK i KONKURENCJA.

Rozumiem, że Nichollsa smuci upadanie małych, niezależnych księgarni. W zeszłym roku w Wielkiej Brytanii zamknięto 57 niezależnych księgarń. Według Stowarzyszenia Księgarzy w roku 2014 takich księgarń było na wyspach zaledwie 939, o 596 mniej niż w roku 2005. Taki spadek odnotowywany jest też w Polsce. Pisarz zauważa: „Czułem znajomy smutek, któremu zwykle towarzyszy poczucie winy, bo jest ci przykro, że jakiegoś sklepu już nie ma, jesteś też trochę świadomy tego, że nie kupiłeś tam nic od jakiegoś czasu”. Jednak kijem rzeki się nie zawróci, takie są czasy. Nie da się nikogo zmusić do tego, żeby kupował w jakimś określonym miejscu, w dodatku tam, gdzie jest drożej. Jeśli małe księgarnie chcą przetrwać, muszą znaleźć inny sposób na przyciągnięcie klientów. A wypowiedzi obrażające klientów i czytelników są co najmniej niefortunne. A co by pisarz powiedział na wymienianie się książkami, czy odkupowanie od kogoś? Toż to dopiero jest rozbój i czarny rynek! 

Zresztą nasza wspaniała ustawa, którą tak forsuje PIK również ma na celu właśnie ratowanie niezależnych księgarń. Jej autorom wydaje się, że jak książka wszędzie będzie kosztować tyle samo, to w pierwszym rzędzie skieruję się do osiedlowego sklepiku, by ją kupić. Skąd taka pewność? I to w ogóle przy założeniu, że ta książka w tej małej, niezależnej księgarni będzie. Bo z moich doświadczeń wynika, że w tego typu sklepach królują podręczniki, atlasy, słowniki i najpopularniejsze przewodniki turystyczne, książeczki i kolorowanki dla dzieci, że nie wspominam o artykułach papierniczych. Raczej nie liczę na znalezienie w niej Dostatku, No logo, czy biografii Słowackiego. Może My się znajdzie, ale ja pana Nichollsa już na pewno nie kupię, niezależnie od tego czy przez Internet, czy w księgarni stacjonarnej.

A tak a propos, wściekła z powodu planów uregulowania rynku książki, złamałam swoją abstynencję i zalogowałam się na stronie księgarni internetowej. I pewnie zrobię to jeszcze nie raz, bo już mam listę kolejnych pozycji do kupienia.  

Europa Wschodnia jak widać górą. Nazbierało mi się książek o Ukrainie, a tu życie idzie dalej i znowu pochłonęło mnie coś innego. Najbardziej cieszę się jednak z Żon - książki o towarzyszkach życia rosyjskich pisarzy. Zwłaszcza, że nie pamiętam gdzie je wcisnęłam.

Poniżej nowa porcja książek przytaszczonych z biblioteki: 

W pierwszym stosiku m.in. Dzika droga, Ukraina oraz (na samym spodzie) Źle urodzone. Drugi stosik to mieszanka iście wybuchowa: katolicyzm, feminizm, antykonsumpcjonizm i do tego, no właśnie, takie nie wiadomo co o Ukrainie. Niektóre z tych książek są już opisane, recenzji kolejnych spodziewajcie się wkrótce. Na pierwszy ogień pójdzie Dzika droga.

I wreszcie solidna porcja e-booków: 

Muszę zainaugurować czytanie Pratchetta, bo przyznaję, że to dla mnie zupełna tabula rasa. I stąd te trzy ebooki. Co z tego wyniknie, nie wiem, może wielkie jajo...