Czym pachnie wiosna

Dzisiaj będzie post z "czapy" czyli zupełnie nie w temacie książek (no chyba że), ale za to o mojej nowej pasji, jaką są perfumy. Ogarnęło mnie to w ekspresowym tempie - do niedawna perfumy w ogóle mnie nie ruszały, miałam jakieś dwa-trzy flakoniki, ale w ogóle nie przywiązywałam do tego wagi. Brało się to z tego, że niezwykle trudno było mi znaleźć zapach, który naprawdę by mi się podobał - wszystko pachniało mi tak samo, najczęściej mydłem, i nic mi nie odpowiadało. Dział z zapachami w Rossmanie czy Superpharmie w ogóle mógłby dla mnie nie istnieć. Aż tu nagle trafiłam na portal Fragrantica i okazało się, że tego dobra to jest, a jest, nie tylko to, co stoi w Sephorze na półkach. No i jak zaczęłam przekopywać się przez te wszystkie nuty, moja kolekcja w tempie błyskawicznym wzbogaciła się o kilka nowych flaszek i jakiś tryliard próbek, a mnie opanowało prawdziwe szaleństwo. Moja lista perfum do przetestowania liczy sobie już kilkadziesiąt pozycji. Z Douglasa i Sephory już pewnie niedługo będą mnie wyganiać, odkryłam też sporo firm, o których wcześniej nawet nie słyszałam. Okazało się, że źle szukałam - nie dla mnie popularne mainstreamowe zapachy, powinnam była szukać raczej w perfumach niszowych. Dosyć szybko jednak doszłam do tego, jakie zapachy mi się podobają, a jakie nie: uwielbiam wanilię w każdej postaci oraz cynamon, zatem zapachy orientalne, przyprawowe. I tak ostatnio zakochałam się w perfumach Toma Forda, Serge'a Lutensa oraz firmy Penhaligon's. Moim zdaniem zresztą, jak to w dzisiejszych czasach, także i w tej dziedzinie panuje nadmiar, a w dodatku trend jest taki, że naprawdę ciekawe perfumy się wycofuje (z niezrozumiałych dla ich wielbicieli powodów), a dominują słodkie ulepki i niczym się nie wyróżniające przeciętniaki. Plagą są też reformulacje składu - przeważnie na gorsze. Popularne perfumy teraz mają być "dla wszystkich", a wiadomo, że jak coś ma się podobać wszystkim, to tak naprawdę jest dla nikogo. A w moim przypadku, jak to zwykle bywa, także w tej dziedzinie podoba mi się to, co rzadkie i czego nie można dostać, albo jest tak drogie, że przekracza moje możliwości finansowe.

 

Powyżej aktualne zdjęcie mojej kolekcji (która pewnie niebawem się powiększy), a w niej moja ukochana Organza Indecence (zapach już od dawna nie produkowany, ku mojemu żalowi), L Lolity Lempickiej (tak samo), Tobacco Vanilla Toma Forda, Ambre Gris Balmain, Juniper Sling Penhaligon's, Manifesto Elixir YSL, nowe perfumy Yves Rocher, cudne Rose Oud  i tej samej firmy Neonatura Cocoon (zapach wycofany, który też zyskał już sobie miano kultowego, aczkolwiek ja akurat nie jestem jego fanką) oraz Theorema Fendi - też unikat.

A wracając do książek, to chętnie poczytałabym coś w temacie, tylko, że nic specjalnie nie przychodzi do głowy. Z beletrystyki poza oczywistym Pachnidłem tylko Perfumiarz, czytałam też kiedyś Zapach gorzkich pomarańczy, której bohaterka prowadzi firmę perfumiarską, ale wątek perfum jest w tej powieści mało wyeksponowany. Szukam też jakichś książek popularnonaukowych: o tym, jak powstają perfumy, jakie są najbardziej znane zapachy, etc. Jeśli coś znacie, to podrzućcie tytuł proszę.